Gert van Butzelaar (56) is al sinds 2008 vrijwilliger bij Vogelpark Avifauna. Hij zag het vogelpark steeds diverser worden met de komst van nieuwe verblijven, ‘gebieden’, de halfapen en de rode panda en hij maakte de geboorte van de eerste kiwi in Nederland mee.

“Vogels hebben mij altijd al getrokken’, begint Gert. Lees hier meer

“Als je ze eenmaal kent, weet je hoeveel bijzonder gedrag een vogel heeft. De verschillende broedvormen, de ingenieuze nesten die ze bouwen, het verschillende gedrag van het mannetje en het vrouwtje en de lange afstanden die ze afleggen waarbij ze in de lucht slapen.”

En, zoals Gert ook zegt, vogels vind je overal. “Ze zijn enorm belangrijk voor de biodiversiteit. Ze eten bepaalde zaden die alleen kunnen ontkiemen als ze door de maag van een vogel zijn gegaan. Heel belangrijk voor de verspreiding van de zaden.”

Abonnement

Toen Gert in 2003 naar Waddinxveen verhuisde kocht hij een abonnement voor Avifauna. Zijn kinderen waren nog klein, hij nam ze graag mee. In 2008 zag hij dat Avifauna vrijwilligers zocht voor parkeducatie. “Er stond bij dat je geen kennis nodig had, maar enthousiast moest zijn en het leuk moest vinden om voor een groep te staan.”

Als operationeel manager in de teelt en productie van bromelia’s in De Kwakel was Gert gewend om voor groepen te staan. Hij meldde zich aan, volgde de gidsencursus en ging aan de slag als parkvrijwilliger.

Dynamisch

Al snel werd hem duidelijk hoe dynamisch Avifauna is. “Ik ontdekte wat er speelde, wat er achter de schermen gebeurde en deed heel veel kennis op. En nog elke dag leer ik bij.”

Als parkvrijwilliger geeft Gert rondleidingen, begeleidt publiek in het Madagaskargebied en bij vogeldemonstraties, loopt Vraag maar Raak-diensten waarbij hij door het park loopt en bezoekers hun vragen aan hem kunnen stellen én hij staat bij informatiepunten, zoals de Kwetterkar; een golfkar ingericht met educatief materiaal. “De bezoekers mogen hier de natuur ervaren. Ze mogen voelen aan botten, eieren en veren vasthouden, aan snavelmodellen zitten en er zijn allerlei opgezette dieren in de prachtigste kleuren.”

Gert kan enorm genieten van kinderen die nog precies kunnen vertellen wat hen bij hun vorige bezoek aan Avifauna verteld is. Maar ook van volwassenen. “Soms zijn zij onwetend. Als je ze dan een interessant verhaal vertelt, zijn ze echt verrast. Je zorgt er dan voor dat ze anders naar dieren kijken.”

Coördinator

Naast parkvrijwilliger is Gert bijna tien jaar lang coördinator geweest. Hij maakte het rooster voor de vrijwilligers, leidde vrijwilligers op (wat hij nog steeds doet) en leidde vergaderingen.

Bijzondere ervaringen heeft hij genoeg. “Er zijn en worden in Avifauna heel wat unieke diersoorten geboren. Zoals de eerste kiwi van Nederland en de helmkasuaris. Maar ook mooi vind ik dat Avifauna wereldberoemd is om haar kennis van de neushoornvogel.”

Secretarisvogel

Als één van zijn favoriete vogelsoorten noemt Gert de secretarisvogel. “Die is zo krachtig, heeft lange poten waarmee hij slangen doodtrapt voor zijn maal en een soort secretarispennen op zijn kop. Maar ook de roofvogels vind ik mooi, evenals de helmkasuaris. Een echte oervogel, gevaarlijk en een mannenbroeder (het mannetje broedt het ei uit, red.). Over de helmkasuaris kun je leuke verhalen vertellen aan het publiek.”

Dat verhalen vertellen, het contact met de bezoekers, blijft Gert het mooist vinden. “Dat je hen meer over de natuur kunt bijbrengen. Kunt laten zien hoe mooi de natuur is en ze bewust kunt maken dat ze hier zuinig op moeten zijn. Als ik aan die bewustwording maar een klein speldenprikje kan bijdragen, heb ik al wat bereikt. Maar ik vind het vooral enorm leuk om te doen. Ik kom nog altijd met plezier en ga ook altijd blij weer naar huis.”

Dat naar huis gaan, is echter wat moeilijk voor Gert. “Als mijn dienst voorbij is en ik door het park naar mijn auto loop, vang ik altijd wel iets op zoals ‘Wat is dat voor gekke vogel?’ En dan moet ik dat natuurlijk toch even uitleggen. Mijn vrouw weet dat ik altijd later thuiskom dan ik gezegd heb. Ja, ik hoop het nog heel lang te kunnen doen en na mijn pensionering mijn uren uit te breiden.”