De Wilck, rijk aan Weidevogels

De Wilck is een beschermd ‘Natura-2000’ gebied. Het is een waterrijk landschap met vochtige, kruidenrijke graslanden en weidse vergezichten: een paradijsje voor weidevogels. Grutto’s, kieviten en veldleeuwerikken zingen er hun hoogste lied. Door het jaar heen doen verschillende soorten ganzen het gebied aan. In het najaar, trektijd voor de vogels die in het hoge noorden broeden, bivakkeren hier vogels op hoge poten en met mooie namen als groenpootruiters, kemphanen en rosse grutto’s. In de winter komt hier ondermeer de kleine, sierlijke zwaan uitrusten, die ’s zomers in het noorden van Rusland broedt. Overdag zoeken ze voedsel in de polder en overnachten op de plas. De zwaan is niet alleen. In de winter krijgen ze gezelschap van duizenden smienten, goudplevieren, spreeuwen en kolganzen. Dwars door het landschap stroomt de Slingewetering, onderdeel van het riviertje De Wilck dat hier ooit stroomde en waar het gebied zijn naam aan dankt. Het gebied is toegankelijk via een wandelpad van 1,5 km van het oostelijke naar het westelijke vogelkijkscherm.

Een weer in oorspronkelijk staat ingericht Zuid-Hollands veenweide gebied.

Nu een bijna 120 hectare groot Natura 2000 vogelreservaat.

Locatie: bocht naar links in Burmadeweg, tussen knooppunt 52 en 74

Bijzonderheden: ‘Beklim’ hier zeker het vogelkijkscherm. Je ziet een open landschap met vochtige en natte graslanden, sloten en een ondiepe plas zoals het er voor de grote ontginning in de zesteinde eeuw uitgezien zou moeten hebben. Achter het kijkscherm ligt de Slingerwetering, een restant van het vroegere uit het hoogveen ontspringend veenstroompje de Wilck.

Vanwege de aanwezigheid van met name kleine zwanen en smienten in de winter is het gebied sinds 2009 een Natura 2000 gebied (het netwerk van de belangrijkste Europese natuurgebieden).

Er broedt ook een flink aantal weidevogels, waaronder grutto, tureluur, scholekster en kievit en eenden als slobeend en zomertaling. Buiten broedtijd komen er diverse vogels in grotere aantallen voor zoals goudplevier, wulp, kievit, smient en ganzen.

Behalve het pad van 1,5 km van het westelijke naar het oostelijke vogelkijkscherm, is het gebied niet toegankelijk voor het publiek. Wanneer de bijzonder zeldzame en schuwe kleine zwanen in het najaar en winter arriveren in het gebied is ook dit pad afgesloten.